Piórko Finista Jasnego, Cud - Sokoła

Jak już kiedyś wspominałam - mam bzika na punkcie bajek rosyjskich, lub szerzej - słowiańskich (ale rosyjskie i białoruskie zajmują główne pozycje w rankingu :-) Dziś zaprezentuję książkę, którą mam w posiadaniu od dzieciństwa i która była i jest w dalszym ciągu jedną z moich ukochanych. Tytuł - "Piórko Finista Jasnego, Cud-Sokoła" - zbiór rosyjskich baśni ludowych. Ilustracje wykonał Iwan Bilibin i muszę powiedzieć, że na mnie robią ogromne wrażenie. Zachęcam do sięgnięcia po tą bajkę i przeniesienia się w magiczne czasy carów, Bab Jag, Domków na kurzych łapkach i Kościejów Nieśmiertelnych (Panie Wu, już raz o tym rozmawialiśmy blogowo):

 Zwróćcie uwagę na te misternie ilustrowane ramki wokół tekstu, ach jak to pobudza wyobraźnię :

 Jest i Chatka na kurzej łapce:

 I typowy car lub, jak kto woli, książę Iwan :

 I mężczyźni przemieniający się w ptaki (lub na odwrót):

 Dość makabryczna ilustracja pobitewna (mam prawie pewność, że w latach 80-tych psychika dziecka nie interesowała autorów większości bajek - albo to tylko ja mam taką kolekcję ;-) :

 Dużo sokołów występuje w rosyjskich bajkach:

 A oto i ON - Kościej Nieśmiertelny (choć w ostatnim opowiadaniu był podany przepis jak można go ukatrupić, co dzielny carewicz Iwan uczynił) :

 Jak można się domyśleć - Kościej goni właśnie tę zakochaną parę:

 I tu czas na jedną z bardziej przerażających ilustracji, jakie zapadły mi w dzieciństwie w pamięć - Baba Jaga:

 W książce był taki o niej opis: "jedzie w stępie, tłuczkiem ją pogania, ślady miotłą zaciera", do dziś mam dreszcze jak to piszę (choć właściwie, dopiero teraz odkryłam co to ta stępa, w której szanowna staruszka pokonuje odległości).
Poniżej też obrazek niczego sobie:

 

 Klasyczny przykład męskiej urody w postaci cara:

 ... i carskich gości:

 No i jak to w bajce rosyjskiej - nie może zabraknąć na koniec szczupaka :

 Jeszcze na pożegnanie monastyr:

 I ... koniec :-)